'Vol met ruimte' object: . gedichten; te lezen op locatie, leeg terrein, improviserend laten ontstaan reagerend op de ruimte waar ik sta, loop. Camera plaatsen, recorder in de hand, op afstand en toch dichtbij. Met op de achtergrond, of voorgrond, hoe je het ook bekijkt, de stad. De stad die zo tegenvalt als je er van buiten af tegen aankijkt. De ruimte is sowieso betrekkelijk. Denk alle opstallen en gebouwen weg, de plek is plotseling kleiner. De illusie van ruimte is weg. Ruimte ontstaat blijkbaar door obstakels. Leeg verschrompelt een terrein tot te bevatten proporties. Vol kun je nog bedenken dat je verdwaalt. Je afvragen: waar bevind ik mij nu!

'Vol met ruimte' object: . uit te voeren op een aantal vierkante houten paneeltjes waarbinnen het 'Vol met ruimte' uit te beelden hoe dat op dat betreffende moment zich aandient. Definitie is flexiebel. Kan verkeren. Zal ook verkeren per dag en handeling verricht vanuit het op dat moment aandienend gehalte van gedachten die afhankelijk van het weer en de stad ROUTE 7; in diversiteit bepalen maar nooit afronden.

Woensdag 5.10.11
geN.: + eindelijk herfstige uitstraling.
---> probleem dat zich voordoet bij het abstract vormgeven van 'vol met ruimte' object is de onduidelijkheid van Afbakening. Ik zie de vorm voor mij als een grijze arcerende bol - vulume
Tegelijk is het een contradictie: want is ruimte 'leeg'?
is ruimte 'niets' ? maar R U I M T E ?

vol van ruimte, HOE ZIET DAT ER DAN UIT?

Om te begrijpen is het een vorm, iets dat in mijn hoofd natuurlijk was; in eerste instantie een metafoor voor mijn alleen zijn in een gebouw en de ervaring, de letterlijke druk voelende van de ruimte. Van het vol met de ruimte. Vol met geluiden van buiten. Met geluiden van binnen, het kraken, steunen, klepperen, schuren, piepen. De ervaring dat het gebouw leeft, beweegt, praat. Ik forceerde dit beeld door te schrijven terwijl ik nog geen woorden had. De woorden, die er ineens wel waren, hebben uiteindelijk de ruimte tot een tastbare vorm gemaakt. Met volume en afbakening. Althans, de vorm was bol te pakken in beleving van gedachten.